Ulica Wacława
Dobrowolskiego
Rajec Szlachecki
Między ul. Wojciecha Kalinowskiego a ul. Rodziną Graboszów, prostopadła do ul. Jerzego Prackiego
Rysownik, ilustrator i grafik. Uprawiał malarstwo sztalugowe i ścienne. Swoje prace wystawiał na licznych wystawach okręgowych i ogólnopolskich. Wielu uczniów Wacława Dobrowolskiego ukończyło Akademie Sztuk Pięknych i zostało zawodowymi malarzami, m.in. Alojzy Balcerzak, Władysław Kurpiel, Krystyna Krause. Lekcje rysunku pobierał u niego także Andrzej Wajda.
Wacław Dobrowolski urodził się 15 listopada 1890 w Janówce na Ukrainie (gubernia chersońska). Od siódmego roku życia mieszkał w Kijowie, gdzie po ukończeniu szkoły realnej rozpoczął studia architektoniczne w Szkole Sztuk Pięknych. Po roku zmienił kierunek - rozpoczął naukę na wydziale malarstwa pod kierunkiem m.in. Iwana Fedorowicza Selezniowa i Grigorija Kononowicza Diadczenki. W 1912 ukończył studia i otrzymał prawo do nauki rysunku i grafiki w szkołach średnich. Od jesieni kontynuował naukę na Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu u Konstantina Makowskiego, Jana Ciąglińskiego, Iwana Iwanowicza Tworożnikowa i Wasilija Sawińskiego. Od 1920 wystawiał swoje prace w Kijowie i Leningradzie. W latach 1922-24 mieszkał w Moskwie i pracował jako plastyk. W 1924 wrócił na uczelnię do Kijowa i obronił dyplom artysty malarza. Wstąpił do Związku Zawodowego Pracowników Sztuki i pracował jako ilustrator czasopism.
W 1927 zdecydował się na podróż po Europie. Kilka miesięcy przebywał we Włoszech, skąd pochodzi kolekcja ok. stu grafik. Rok później osiedlił się w Łodzi, gdzie założył prywatną Szkołę Rysunku, Malarstwa, Rzeźby i Przemysłu, przemianowaną w 1937 na Szkołę Sztuk Pięknych i Przemysłu Artystycznego im. Cypriana Kamila Norwida. Wystawiał swoje prace w Łodzi oraz w warszawskim Instytucie Propagandy Sztuki i Zachęcie.
W 1940 został wysiedlony do Limanowej, skąd – w marcu - przeniósł się do Radomia, skąd pochodziła jego żona. Utrzymywał się w malowania portretów i udzielania prywatnych lekcji. W pracowni przy ul. Kelles-Krauza otworzył Wolną Szkołę Rysunku, Malarstwa i Rzeźby, którą władze niemieckie wkrótce zamknęły.
Po wyzwoleniu Wacław Dobrowolski reaktywował szkołę w kamienicy Glogierów. W marcu 1945 w oknach wystawowych nieczynnej jeszcze MBP zorganizował pierwszą powojenną wystawę prac swoich uczniów. W 1949 roku szkoła została przekształcona w Społeczne Ognisko Plastyczne, a dwa lata później w Państwowe Ognisko Plastyczne, którym kierował do śmierci.
Wacław Dobrowolski był współorganizatorem i i długoletnim sekretarzem radomskiego oddziału Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych i Klubu Literacko-Artystycznego.
Zmarł 2 lipca 1969 w Radomiu, a pochowany został na cmentarzu w Płocku.
Rada Miejska Radomia nadała ulicy w Rajcu imię Wacława Dobrowolskiego 24 listopada 2008 roku.
