Jest taka ulica w Radomiu

Najlepsze wiadomości video z Radomia znajdziesz na naszym kanale na YouTube - TUTAJ.

„Z tego grodu w samym sercu Polski, z dawnego Królestwa Polskiego, wywodzi się mój ród… Im jestem starsza, tym czę- ściej pojawiają się wspomnienia: piętrowego, zielonego Radomia, ukochanego podwórka, szaro-kolorowego dzieciństwa, szczenięcych niepokojów. Takich podwó- rek już w Polsce nie ma. Dzisiaj Radom zmienił się, stracił swój małomieszczański charakter” – pisała Maria Fołtyn w autobiografii „Żyłam sztuką, żyłam miłością”. Jedna z najwybitniejszych polskich śpiewaczek operowych urodziła się 28 stycznia 1924 roku w Radomiu. Tu spędziła dzieciństwo i młodość, tutaj – w Zakładach Naukowych Marii Gajl – zdała maturę pedagogiczną. Śpiewała już jako uczennica – na niedzielnych mszach w kościele bernardynów, na konspiracyjnych koncertach w czasie okupacji. Choć z rodzinnego miasta wyjechała tuż po zakończeniu wojny, utrzymywała z Radomiem stałe i serdeczne kontakty.

Naukę śpiewu solowego – jako sopran dramatyczny – rozpoczęła Maria Fołtyn w 1945 roku w oddziale Gdańskiego Instytutu Muzycznego w Gdańsku-Wrzeszczu. Równocześnie podjęła studia wokalne pod kierunkiem Adama Didura w Katowicach, a po jego śmierci w 1946 roku uczyła się w Sopocie pod kierunkiem Ludwiga i Wandy Hendrichów. W 1949 roku ukończyła gdańskie studio muzyczno-dramatyczne Iwo Galla. Po przeprowadzce do Warszawy była uczennicą Ady Sari (1950–1957), a w późniejszych latach pobierała lekcje śpiewu u Giulii Tess w Vercelli (1957). Była laureatką wielu mię- dzynarodowych konkursów wokalnych, m.in. w Vercelli (1956) i Chiararté (1957). Ponadto ukończyła, w 1973 roku, Wydział Reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie.

Galeria

Jeszcze podczas studiów w Gdańsku, w 1948 roku, przygotowywała tytułową rolę w przedstawieniu „Halki” Stanisława Moniuszki w Operze Leśnej w Sopocie. W zastępstwie chorej solistki zadebiutowała tą rolą w Operze Śląskiej w Bytomiu 31 stycznia 1949. Moniuszko i jego twórczość zajmowali w życiu Marii Fołtyn miejsce szczególne – Halkę zagrała ponad 200 razy. Po zaledwie jednym przedstawieniu wróciła do Gdańska, gdzie Iwo Gall przygotowywał inscenizację na otwarcie Opery Bałtyckiej. Podczas szó- stego przedstawienia została zauważona przez Zdzisława Górzyńskiego i zabrana przez niego do Warszawy, gdzie została solistką Opery Warszawskiej, debiutując rolą Balladyny w operze „Goplana” Władysława Żeleńskiego. W 1962 zosta- ła solistką teatru operowego w Lipsku, a w latach 1965–1967 występowała w teatrach operowych Republiki Federalnej Niemiec, m.in. w Lubece i Hamburgu. Po powrocie do Polski w latach 1967– 1970 była solistką Teatru Wielkiego w Łodzi.

Od 1971 Maria Fołtyn zajęła się reżyserią spektakli operowych. Wyre- żyserowała m.in. „Halkę” w Hawanie, Meksyku i Ankarze oraz „Straszny dwór” w Bukareszcie. Występowała tak- że z recitalami m.in. w Bonn, Hamburgu, Rzymie, Mediolanie, Moskwie, Leningradzie, Pradze, Nowym Jorku, Toronto i Ottawie i wielu innych. Niezmordowana popularyzatorka twórczości operowej i pieśniarskiej Moniuszki w latach 1978–1998 była dyrektorem artystycznym Międzynarodowego Festiwalu Moniuszkowskiego w Kudowie-Zdroju. Zrealizowała wszystkie opery swego ukochanego kompozytora i jego „Śpiewnik domowy” W 1988 założyła w Warszawie Towarzystwo Miłośników Muzyki Moniuszki i została jego prezesem. W latach 1992-2009 była dyrektorem i jurorką Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. Stanisława Moniuszki.

W 1999 roku, na 50-lecie pracy artystycznej, znakomita sopranistka otrzymała tytuł Honorowego Obywatela Radomia. W 2000 przyznano jej doktorat honoris causa Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu. Siedem lat później została uhonorowana Złotym Berłem – nagrodą Fundacji Kultury Polskiej za wybitne osiągnięcia i wytrwałą promocję muzyki polskiej na świecie.

Maria Fołtyn zmarła 2 grudnia 2012 w Warszawie. Ceremonia pogrzebowa, o charakterze państwowym, odbyła się 10 grudnia w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej; potem odprawiona została msza święta w kościele św. Karola Boromeusza. Artystkę pochowano na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie, niedaleko grobu Stanisława Moniuszki.

Do Radomia przyjeżdżała na koncerty wspomnieniowe; była też podczas uroczystego otwarcia sali jej imienia w Zespole Szkół Muzycznych. Szkole muzycznej podarowała pomnik, który odsłonięto w czerwcu 2012 roku. Postument z brązu przedstawia Marię Fołtyn jako Halkę i pierwotnie miał stanąć na Powązkach, na grobie sopranistki. Jednak najbliżsi artystki przekonali ją, że pomnik może paść łupem złodziei i właściwym miejscem będzie Zespół Szkół Muzycznych.

Najświeższe wiadomości z Radomia i regionu znajdziesz na profilu CoZaDzien.pl na Facebooku - TUTAJ.