Z wnioskiem o nazwanie imieniem Andrzeja Wajdy pierwszego odcinka trasy N-S – od ronda Stanisława Mikołajczyka do ul. Szklanej wystąpiło w ubiegłym roku stowarzyszenie Radomianie dla Demokracji, a podpisało go ponad tysiąc mieszkańców Radomia. Projekt uchwały w tej sprawie trafił na sesję rady miejskiej 25 października. I głosami radnych Prawa i Sprawiedliwości został odrzucony, bo – jak argumentował Łukasz Podlewski, szef klubu radnych PiS – jest grupa radomian, która chce ten odcinek trasy N-S nazwać imieniem Jana Olszewskiego - działacza opozycji antykomunistycznej w okresie PRL, obrońcy w procesach politycznych i jednego z założycieli Komitetu Obrony Robotników, byłego premiera, ale jeszcze nie zdążyła przygotować wniosku, więc należy poczekać aż to zrobi. I wtedy dyskutować, kto jest lepszym patronem – Wajda czy Olszewski.
23 grudnia 2020 roku Mazowieckie Centrum Sztuki Współczesnej „Elektrownia” zorganizowało niecodzienny performance - otwarcie pasażu Andrzeja Wajdy. Tabliczkę z nazwą odsłonili wspólnie artysta plastyk, performer i kompozytor Piotr Lutyński oraz wicedyrektor MCSW „Elektrownia” Zbigniew Belowski. - To nasza reakcja na decyzję radnych PiS – powiedział Belowski. - Wszyscy pamiętamy, co Andrzej Wajda zrobił dla Radomia; był m.in. pomysłodawcą powstania Centrum Sztuki Współczesnej.
Belowski zapowiedział, że Elektrownia wystąpi do prezydenta z wnioskiem o jak najszybsze przebicie przejścia z terenu MCSW do ul. Narutowicza i utworzenie ulicy lub prawdziwego pasażu Andrzeja Wajdy.
https://www.cozadzien.pl/galeria/jest-taka-ulica-pasaz-andrzeja-wajdy-zdjecia/71188
Jeden z najwybitniejszych i najpopularniejszych polskich reżyserów, współtwórca polskiej szkoły filmowej urodził się 6 marca 1926 roku w Suwałkach. Był synem Jakuba Wajdy - zawodowego wojskowego i Anieli z domu Białowąs, nauczycielki. W 1934 roku rodzina Wajdów przeprowadziła się do Radomia, co było związane z awansem Jakuba na stopień kapitana. Rodzice zapisali Andrzeja do Publicznej Szkoły Podstawowej nr 15 im. Mikołaja Reja. W 1938 roku został harcerzem 20. Radomskiej Drużyny Harcerskiej; był nawet zastępowym.
Ponieważ Niemcy zakazywali Polakom nauki w szkole średniej, zamiast podjąć naukę w gimnazjum, Andrzej Wajda zdecydował się na pójście do siódmej klasy szkoły powszechnej. Ukończył ją w czerwcu 1940 roku. Naukę w gimnazjum na tajnych kompletach przerwał już po pierwszym roku, bo nie miał pieniędzy. By móc się utrzymać rodziny wraz z bratem Leszkiem pracował w Landwirtschaft Zentrale; był tam magazynierem, potem tragarzem i pomocnikiem bednarza. Zainteresował się malarstwem, uczestnicząc w pracach konserwacyjnych i okresowo ucząc się w szkole malarskiej w Krakowie. W połowie 1942 roku wstąpił do Armii Krajowej, gdzie pełnił funkcję łącznika. Wczesną jesienią 1943 roku dowiedział się jednak, że osoby z podziemia, które znał, padły ofiarą zasadzki zastawionej przez radomskie gestapo. Wyjechał więc do Krakowa i ukrywał się tam do późnej wiosny 1944 roku, gdy okazało się, że owi żołnierze zostali zamordowani. Wówczas wrócił do Radomia i zapisał się do Koedukacyjnego Gimnazjum i Liceum dla Dorosłych „Przyszłość”.
Po zakończeniu wojny, w 1946 roku, Wajda rozpoczął studia malarskie na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. W lipcu 1949 roku zrezygnował z nich, by zacząć studia reżyserskie w Wyższej Szkole Filmowej w Łodzi. Ukończył je w 1953, ale dyplom otrzymał dopiero w 1960, bo wcześniej nie udało mu się wykonać pracy dyplomowej.
Popularność Andrzejowi Wajdzie przyniosły filmy inicjujące tzw. polską szkołę filmową: „Kanał” oraz „Popiół i diament”. W swoim dorobku ma ekranizacje wielu dzieł literackich: „Popioły”, „Brzezina”, „Wesele”, „Ziemia obiecana”, „Panny z Wilka” czy „Pan Tadeusz”. Współtworzył kino moralnego niepokoju, w którego ramach powstały filmy osadzone w tematyce społecznej, demaskujące patologie systemu komunistycznego w Polsce: „Człowiek z marmuru” i jego kontynuacja „Człowiek z żelaza”, która została nagrodzona Złotą Palmą na 34. MFF w Cannes. Do ostatnich dokonań artysty należy: martyrologiczny „Katyń” i eksperymentalny „Tatarak”. W 2000 roku otrzymał Oscara za całokształt twórczości. Wyróżniony także honorowym Złotym Niedźwiedziem, Cezarem i Złotym Lwem.
Andrzej Wajda zmarł 9 października 2016 w Warszawie.
