Dziś odniosę się do czegoś, co należy zdecydowanie tępić. Do czegoś, co - nie wiadomo dlaczego - zaczyna się pogłębiać w naszym społeczeństwie . Nie dotyczy to li tylko nas – radomian, ale całego kraju; i jest to niezwykle niepokojące. Trochę dziwnie się teraz czuję, prawiąc morały, ale skoro inni problemu (zdaje się) nie zauważają, to ja go zauważę i z całą stanowczością potępię. Motywacją do tego felietonu była pewna „wlepka”. Otóż pod naszą redakcją na Okulickiego znajduje się biuro partii Nowoczesna. I w piątek na szyldzie ugrupowania ktoś umieścił naklejkę z napisem „Zaje*iemy was ku*wy”, a wszystko z grafiką, którą stosują środowiska faszystowskie i nacjonalistyczne. Tym bardziej postanowiłem poruszyć ten temat, gdyż całkiem niedawno takie słowa zostały zamienione w czyny właśnie w naszym mieście. Wszyscy pamiętają (a porządni ludzie bardzo do dzisiaj się wstydzą) pobicie działacza KOD-u, które odbiło się echem w całym kraju. Dzięki temu zdarzeniu nasze miasto zyskało „piękną” reklamę z nowym hasłem: „Tu biją”.
Cóż się takiego zmieniło w społeczeństwie? Dlaczego podziały nawarstwiły się do tego stopnia, że ludzie zamiast ze sobą rozmawiać, wolą - przekonując do swoich argumentów - stosować argument siły? Nie znam odpowiedzi na to pytanie. Pewnie jest w tym duża wina polityków, którzy sami często nie są zdolni do dyskusji ponad podziałami. A problem jest poważny i robi się coraz poważniejszy. I mam wrażenie, że tego typu nastroje są rozbudzane za cichym przyzwoleniem elit albo raczej „elit”. Bo jak nazwać sytuację, gdy grupy radykałów mogą organizować swoje konferencje w jednym z biur poselskich? Jak to jest możliwe? Aż ciśnie się na usta tak postawione pytanie. Kiedyś nawet mnie to bawiło i, mówiąc szczerze, lubiłem chodzić na różnego typu wydarzenia organizowane przez skrajne środowiska. Była to jakaś odskocznia od codzienności (może lepiej zabrzmi - od normalności). Kiedyś w tekście „Obiektywny na tropie... radykałów” obśmiewałem manifestację nacjonalistów na ul. Żeromskiego, podczas której domagano się delegalizacji SLD. I szczerze - wtedy to było całkiem zabawne wydarzenie. Chcąc delegalizować SLD, nacjonaliści śpiewali „Kto nie skacze, ten za Tuskiem”. Podczas tejże manifestacji palono również „Gazetę Wyborczą”, książkę o akustyce sal i flagę Platformy Obywatelskiej. Tak więc było... wesoło, choć prymitywnie. Śmieszyły mnie też „wlepki” na biurze poselskim Armanda Ryfińskiego z Ruchu Palikota. Który po tym, jak obiecał tor Formuły I w Radomiu, w naszym mieście pojawiał się sporadycznie, a jego biuro przez większość czasu było zamknięte. Jednak chyba czas powiedzieć - dosyć! To, co kiedyś bywało śmieszne, śmieszyć już dawno przestało. Oczywiście mądrych ludzi, bo kto zabroni głupiemu śmiać się z głupoty? Nie można dawać dalszego przyzwolenia na takie zachowania i pomijać roli „elit”, które na to pozwalają. Chyba w tej kwestii przymykanie oczu powoduje tylko jedno – dalszy, niczym niekontrolowany rozrost negatywnych i karalnych zachowań. Może trzeba narodowcom zaproponować inne rozładowywanie napięcia? Skoro chcą stosować rozwiązania siłowe, niech je stosują, ale np. w sporcie czy kopaniu kanalizacji? Niech tylko odpowiednio sobie dobierają przeciwników albo glebę. Tylko żeby nie wyszło, że nacjonalista nawet siłowo do swoich argumentów przekonać nie może, a i kanału porządnego wykopać nie potrafi.
Co zatem zrobić, żeby coś w tej kwestii uległo zmianie? Sam nie wiem... Pewnie to kwestia wychowania i szacunku dla drugiego człowieka (choćby z najbardziej odmiennymi poglądami) i poziomu inteligencji. Skoro jednak tego nie uczą ani rodzice, ani szkoła, to może trzeba się przyzwyczaić do takich incydentów? Przyznajmy, że jesteśmy bezradni, a dla własnego bezpieczeństwa zapiszmy się do jakiejś szkoły walki. Bez negowania takich zjawisk będą się one zdarzać coraz częściej. I wtedy Polacy, nienawidząc wszystkich, będą oczekiwali, że gdy sami gdzieś wyjadą, będą przyjmowani z otwartymi ramionami. Przecież nie od dziś wiadomo, że w każdym zagranicznym społeczeństwie niechęć budzą tylko nielegalni imigranci z Afryki. Poza naszymi granicami natomiast na polskich obywateli czekają z otwartymi rękoma i koszami kwiatów. Nieważne, czy Polacy przyjadą tam jako pracownicy czy turyści. Ważne, żeby zachowali polskość w sercach. Polskość szczerze nienawidzącą każdej odmienności. Czy to z powodu koloru skóry, wyznania, poglądów politycznych czy orientacji seksualnej. Co więcej - nienawidzących siebie samych, bo przecież nie każdy Polak musi mieć takie same poglądy. A może się mylę? Może już teraz musi?
