Przez pięć weekendów w Domu Kultury Borki intensywnie pracowali ze swoim ciałem ucząc się od mistrza - mima. W niedzielę (10 kwietnia) na scenie w Kuźni Artystycznej, przy pełnej sali, przedstawili etiudy kończące projekt. Mowa o Inspiracjach teatralnych prowadzonych w Radomiu przez Mazowiecki Instytut Kultury.
Na scenie wystąpili uczestnicy warsztatów oraz aktorzy z Warszawskiego Centrum Pantomimy. Wśród nich Bartłomiej Ostapczuk, dyrektor centrum, który otoczył projekt opieką artystyczną. Zdaniem organizatorów radomskie inspiracje nieco różniły się od pozostałych.
– Zajmuję się teatrem ruchu w MIK. Prowadzimy inspiracje od 14 lat. Tu, po raz pierwszy jest to inicjatywa całkowicie oddolna. Kinga Malmom znalazła warsztaty w Grójcu, przeszła je, zakochała się i zrobiła wszystko, żeby te odbyły się w Radomiu. Wychodziła wszystkie ścieżki, od drzwi do drzwi – mówi Magda Habros z Mazowieckiego Instytutu Kultury.
- Może jestem iskrą, od której wszystko się zaczęło – mówi skromnie Kinga Malmon, inicjatorka twórczego zamieszana. - Ale ten płomień przejęły inne osoby.
Co czuła na scenie w czasie spektaklu? - To była mieszanka podekscytowania i spokoju, bo mieliśmy wsparcie ze strony aktorów z Warszawskiego Centrum Pantomimy – mówi.
Radomska edycja warsztatów różniła się od innych też grupą, która tu się zgromadziła. - Większość naszych projektów była poświęcona jednak młodzieży, więc tu wyzwanie dla nauczycieli było olbrzymie. Bo inaczej pracuje się z 18-latkiem, a inaczej z grupą 17 do 70 lat – mówi Magda Habros.
Inspiracje Teatralne w Kuźni Artystycznej
Ewa Kacprzak-Krzysik z Mazowieckiego Instytut Kultury przyznała, że po spektaklu była pod bardzo dużym wrażeniem. - Niesamowity spektakl i niesamowite wzruszenie. Największym atutem było to, że zgromadziła się spora grupa ludzi, która znakomicie ze sobą pracowała - mówiła.
Uczestnicy warsztatów mają nadzieję, że projekt będzie kontynuowany. - Myślę, że najważniejszym sukcesem jest spotkanie z ludźmi. To tylko pięć tygodni, ale czujemy się jakbyśmy się znali rok, bo praca z ciałem i emocjami powoduje, że nawiązują się silne więzi. Mamy nadzieję, że to początek – mówi jedna z uczestniczek, Beata Domaszewicz.
Bartłomiej Ostapczuk, który prowadził warsztaty, podkreślał, że najważniejsze jest to, że uczestnicy, którzy podjęli decyzję o wzięciu udziału w projekcie, wytrwali do końca. - Ważne, żeby wejść na scenę, zrobić pierwszy krok i poczuć to. Bo mówić o teatrze pantomimy można bardzo dużo, ale słowa niewiele potrafią przekazać, a na pewno nie dotykają istoty tej sztuki. Jeżeli się nie wejdzie na warsztat, jeżeli się nie zrobi pierwszego kroku na scenie, to wszystko jest teorią. A praktyka jest bezcenna, bo dla mnie jest często mozolnym procesem budowania samoświadomości – mówił dyrektor Warszawskiego Centrum Pantomimy.
